Polityka równości wobec mniejszości
etnicznych w Norwegii.
|
Dość spory "problem" stanowią obecnie ludy tubylcze regionów Północy, których tradycyjny rytm życia został zburzony bądź zaburzony przez ingerencję kolonizatorów i zderzenie odmiennych kultur. Problem ten występuje praktyczne na obszarze całej Arktyki, choć odnosi się również (a być może nawet i w szczególności) do innych rdzennych nacji. W naukach etnologicznych nazywany jest akulturacją i dotyczy włączenia małej, peryferyjnej społeczności w główny nurt życia większej, często dominującej. Oczywiście pod tym terminem kryje się szereg tematów pobocznych jak chociażby ekonomia i w szczególności prawo. Chcąc bowiem uzyskać kompromis między kulturą narodową (dominującą) a lokalną, należy zwrócić uwagę na "rytm życia" małych społeczności. Trzeba zatem tak dostosować chociażby kalendarz, aby uwzględniał on ważne dla mniejszości terminy, święta czy nawet rocznice.
Obecnie po niechlubnych latach przymusowego częstokroć 'unarodowiania' mniejszości etnicznych w jeden państwowy organ, tendencja ta przyjęła odwrotny front. Do głosu zaczynają dochodzić lokalni, autochtoniczni przywódcy. Powstają organizacje, stowarzyszenia i partie tubylcze reprezentujące interesy grup tubylczych, wreszcie zawiązują się lokalne samorządy. Poniższy artykuł został pierwotnie zamieszczony na portalu www.galdu.org, który jest wizytówką utworzonego przez rząd norweski Centrum Wsparcia do Walki o prawa Ludów Tubylczych (Resource Centre for the Rights of Indigenous Peoples). Centrum finansowane jest przez Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej Norwegii oraz Norweskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych i zajmuje się przede wszystkim propagowaniem informacji na temat praw Lapończyków (Saami) oraz innych miejscowych społeczności. Siedziba Centrum znajduje się w Guovdageaidnu-Kautokeino, w powiecie Finnmark w Norwegii.
Proponujemy artykuł Eira Andersa, sekretarza Stanu ds. Samorządu Lokalnego i Rozwoju Regionalnego, który pełni polityczną odpowiedzialność za koordynację polityki rządu Norwegii dotyczącą lokalnych społeczności Saami w Norwegii. Podobne odpowiedniki posiadają również inne kraje odpowiedzialne za politykę odnoszącą się do mniejszości lapońskiej i innych ludów tubylczych na swoich terytoriach.
Wypowiedź norweskiego polityka Eira Andersa w sprawie perspektyw równych praw dla ludności Lapońskiej w Norwegii. Norwegia brała aktywny udział w pracach nad ustanowieniem stałego forum przy ONZ w sprawach problemów rdzennej ludności. Forum będzie omawiać kwestie rozwoju gospodarczego i społecznego, kultury, edukacji, zdrowia i praw człowieka, które dotyczą ludności tubylczej na świecie. Norweski rząd będzie w pełni wspierać prace prowadzone na forum. Jest dziś szerokie porozumienie jeżeli chodzi o kwestie lokalne w norweskim parlamencie. Zapewnia to poczucie bezpieczeństwa i przewidywalność działań w stosunku do ludności autochtonicznej Saami w Norwegii. Szczególnie, że społeczeństwo Saami jest wciąż w fazie budowy. Dlatego też środki publiczne i dotacje dla Samów znacznie wzrosły w ostatnich latach. Parlament Saami zarządza obecnie coraz większym udziałem kwot dotacji, które kierowane są dla ludności autochtonicznej i w ten sposób zyskał bardziej centralną rolę w norweskiej polityce kierowanej do Saamów. W roku 2004 Parlament Saamów zarządzał kwotą 227 milionów norweskich koron (NOK) z całkowitej sumy dotacji, która wynosiła 535 miliony koron (NOK). Parlament Saami jest powszechnie wybranym organem reprezentującym ludność Saami w Norwegii. Obecnie jest tylko 7 kobiet z łącznie 39 wybranych przedstawicieli w Parlamencie Saami. Stanowi to pewien problem, gdyż celem jaki zakładaliśmy, jako demokratycznie wybrany organ, powinno być odzwierciedlenie w nim struktury całego społeczeństwa. Podział władzy z równomiernym uwzględnieniem kobiet i mężczyzn jest podstawą demokracji. Kobiety mają zatem obowiązek uczestniczyć w pracach politycznych, natomiast w tym samym czasie partie i organizacje kandydujące w wyborach parlamentarnych, muszą również wyznaczyć przedstawicielki płci pięknej na najwyższe stanowiska. Parlament Saami przy wsparciu finansowym ze strony rządu, rozpoczął kampanię, której celem jest uzyskanie zwiększenia reprezentacji kobiet do Parlamentu po wyborach parlamentarnych na rok 2005. Kobiety są również reprezentowane w rejestrze wyborców Saami i obejmują w nim około 36 procent. W związku z tym Parlament Saami we współpracy z Ministerstwem Spraw Samorządu Terytorialnego i Rozwoju Regionalnego, przeprowadził kampanię informacyjną mającą na celu zachęcenie większej ilości ludzi do zarejestrowania się w rejestrze wyborców. Kobiety powinny znajdować się wśród podstawowych grup docelowych w tej kampanii. Poprzez założone Centrum wsparcia ds. praw Ludów Tubylczych, rząd norweski pragnie zwiększyć wysiłki w ramach współpracy w obronie praw człowieka, które będą widoczne także w zakresie ważnych wyzwań dla Samów i innych ludów autochtonicznych. Centrum ma zatem sprawować szczególną misję i odpowiedzialność w odniesieniu do gromadzenia i rozpowszechniania informacji o prawach kobiet tubylczych. W tym roku na dorocznym seminarium, Centrum szczególny nacisk będzie kładło na prawa rdzennych kobiet. Norweski rząd chce podkreślić rolę i znaczenie kobiet, także w tradycyjnych zajęciach Samów, takich jak pasterstwo i hodowla reniferów. Celem rządu jest zapewnienie ciągłości udziału kobiet w pracach związanych z hodowlą reniferów, czyli wspieranie równości zawodowej między kobietami i mężczyznami i tym samym zwiększenie społecznej wartości wypasu zwierząt w lapońskiej wspólnocie. Poprzez przeznaczenie środków finansowych na te działania w ostatnich latach, rząd norweski jasno wykazał swoje intencje poprawy sytuacji kobiet w społecznościach hodowców. Obecnie nie ma znaczących różnic w poziomie edukacji kobiet i mężczyzn u Saami. Wiele lapońskich kobiet studiuje na wyższych uczelniach, podczas gdy mężczyźni w dużej mierze kierują swoje wysiłki w stronę tradycyjnego handlu. Jeśli lokalna społeczność ma się rozwijać, musi opierać się na trwałym i elastycznym handlu i produkcji. Rząd będzie zatem organizować działania, które zapewnią wzrost znaczenia tradycyjnych metod handlu i produkcji w lokalnych społecznościach Saami takich jak wypas reniferów i wytwórczość duodji (rękodzieła Saami) i w miarę możliwości opartej na tradycyjnej wymianie handlowej. Fakt, że mężczyźni Saami wybierają raczej tradycyjny model handlu i produkcji, przyczynia się do podtrzymania wiedzy ojców i dziadków. Cel ten jest jednak sporym wyzwaniem dla prowadzących politykę równych praw, ponieważ mężczyźni Saami mają tendencje do odrzucania edukacji. Połączenie dwóch aspektów - szkolnictwa wyższego i stuletniej tradycji i wiedzy przodków ma kluczowe znaczenie dla innowacji, kreatywnego myślenia i tworzenia wartości w społeczeństwie Saami i ich codziennym życiu. Są to dwa elementy, które będą niezmiernie ważne w funkcjonowaniu zarówno kobiet jak i mężczyzn Saami. Wielu rdzennych mieszkańców Norwegii, pozostało przy tradycyjnej wiedzy, wartościach i kulturze, podczas gdy w tym samym czasie ich otoczenie ulega ciągłym zmianom. Wielu autochtonów znajduje się obecnie na rozdrożu między tradycją a nowoczesnością. Chodzi tu przede wszystkim o przystosowanie się do nowego, zmieniającego się świata, nie tracąc przy tym i nie zapominając wartości swojej tradycyjnej kultury. |
|
Lars Pirak - autor rysunku na zapowiedzi do artykułu. Urodził się w 1932 roku, zmarł 2 października 2008, był artystą lapońskim pochodzącym z Jokkmokk w Norrbotten County. Dorastał w Luovaluokta, saamskiej wsi. Był jednym z pierwszych rekonstruktorów rzemiosła ludowego i artystycznego Saamów a jego prace znajdują się obecnie w muzeach na całym świecie. Był przede wszystkim malarzem (akwarela i olej), ale był również utalentowanym śpiewakiem jojk. Rzeźbił także w drewnie i rogu renifera. |
Na temat Lapończyków zobacz również:
www.pirak.se
Portal Arktyka poleca
Kamczatka i jej ludy autochtoniczne
Unikatowe opracowanie Marii Dybowskiej na temat życia, pracy i twórczości znakomitego polskiego uczonego - Benedykta Dybowskiego. Opisy ludów autochtonicznych zamieszkujących Syberię.
mariadybowska[at]interia.pl
Szerokie spektrum zagadnień związanych z ludami rejonu arktycznego i subarktycznego powoduje, iż obok tematów ściśle powiązanych z autochtonami tych regionów, pojawiać się będą również teksty o nieco innej tematyce. Głośnym echem odbija się obecnie problem globalnego ocieplenia, które bezpośrednio przekłada się nie tylko na jakość ale i styl życia Ludów Północy. Te problemy 'makro', dotyczące Arktyki, jak i wiele cech wspólnych dla wszystkich autochtonów Północy zostały zaszeregowane jako tematy ogólne i można je znaleźć pod poniższym linkiem.
Z uwagi na to, iż różne 'kraje arktyczne' prowadzą odmienną politykę wobec tego regionu oraz posiadają w różnym stopniu rozwiniętą infrastrukturę i plany zagospodarowania Północy, poniższy podział został dokonany regionalnie - według mapy.
Ameryka AzjaNie udało się uniknąć pewnych punktów stycznych między poszczególnym krajami jednak samo życie pokazuje, że polityczne podziały i granice państwowe nie stanowią już takiej bariery jak w czasach zimnej wojny. Natomiast nowe możliwości komunikacji i aktywizacja tubylczych społeczności łączą je jak nigdy dotąd. Zatem ów podział przyjmijmy umownie jako bardziej porządkujący układ portalu, niż stricte odnoszący się do rzeczywistości.